Η Hannah Arendt, γεννημένη ως Johanna Arendt, (14 Οκτωβρίου 1906 – 4 Δεκεμβρίου 1975) ήταν Γερμανίδα Εβραϊκής καταγωγής και Αμερικανίδα ιστορικός και φιλόσοφος. Θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές πολιτικές θεωρητικούς του 20ού αιώνα.
Τα έργα της καλύπτουν μια ευρεία γκάμα θεμάτων, αλλά είναι κυρίως γνωστή για όσα ασχολούνται με τη φύση του πλούτου, της ανθρώπινης δράσης, της φύσης της εξουσίας και του κακού, καθώς και με την πολιτική, τη δημοκρατία, την παράδοση και τον ολοκληρωτισμό. Γνωστή επίσης, για τις σκέψεις της γύρω από τη διαμάχη στη δίκη του Ναζί Adolf Eichmann και για την προσπάθειά της να εξηγήσει πώς απλοί άνθρωποι γίνονται δράστες σε ολοκληρωτικά συστήματα, κάτι που ορισμένοι θεώρησαν απολογία, και για τη φράση «η κοινοτοπία του κακού».
Το όνομά της εμφανίζεται σε ονόματα περιοδικών, σχολείων, επιστημονικών βραβείων, ανθρωπιστικών βραβείων, δεξαμενών σκέψης και δρόμων, καθώς και σε γραμματόσημα και μνημεία που τιμούν τις ιδέες της. Μερικές από τις πιο γνωστές περιλαμβάνουν:
Η διάκριση μεταξύ της vita activa και της vita contemplativa:
Στο έργο της "The Human Condition" (Η Ανθρώπινη Κατάσταση), η Arendt αναλύει τη vita activa (ενεργός ζωή) ως τον κόσμο της δράσης, της εργασίας και της δημιουργίας, σε αντίθεση με τη vita contemplativa (στοχαστική ζωή), που αφορά τον διαλογισμό και τη φιλοσοφία. Υποστηρίζει ότι η δυτική φιλοσοφία έχει δώσει υπερβολική έμφαση στη vita contemplativa, υποτιμώντας τη σημασία της πολιτικής και κοινωνικής δράσης.
"Banality of Evil"
Στο βιβλίο "Eichmann in Jerusalem", η Arendt περιγράφει τη δίκη του ναζί αξιωματούχου Adolf Eichmann. Εισάγει την έννοια της "κοινοτοπίας του κακού," υποστηρίζοντας ότι ο Eichmann δεν ήταν ένα τέρας, αλλά ένας ΑΠΛΌΣ, ΜΈΤΡΙΟΣ άνθρωπος που διέπραξε ΦΡΙΚΑΛΕΌΤΗΤΕΣ χωρίς να σκεφτεί τις ηθικές συνέπειες των πράξεών του. Αυτή η ιδέα τονίζει πώς η έλλειψη σκέψης και κριτικής ικανότητας μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα εγκλήματα.
Η σημασία της δημόσιας σφαίρας και της πολιτικής δράσης:
Η Arendt βλέπει την πολιτική ως τον χώρο όπου οι άνθρωποι εμφανίζονται ο ένας στον άλλο, δρουν και μιλούν, δημιουργώντας έναν κοινό κόσμο. Για εκείνη, η ελευθερία και η πολιτική δράση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.
Η ανθρώπινη κατάσταση:
Η Arendt διέκρινε τρεις θεμελιώδεις δραστηριότητες που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη ζωή:
Εργασία (labor): Οι αναγκαίες δραστηριότητες για τη συντήρηση της ζωής.
Κατασκευή (work): Η δημιουργία αντικειμένων και δομών που δίνουν σταθερότητα στον κόσμο.
Δράση (action): Η πολιτική και κοινωνική αλληλεπίδραση που αποκαλύπτει την ανθρώπινη μοναδικότητα.
Η Arendt ενθαρρύνει τη σκέψη και τη δράση στον κόσμο, δίνοντας έμφαση στη σημασία της ανάληψης ευθύνης για τις πράξεις μας και τη διατήρηση ενός ζωντανού δημόσιου χώρου.
Εικαστικό δικό μου. Η Hannah σε νεαρή ηλικία.
Polychromos Faber Castell σε χαρτί