"Περσεφόνη - Σπόροι Ζωής", 2022
Υλικά / Materials:
Μελάνι SAKURA Pigma Micron Fineliners (Royal Talens) σε χαρτί Fabiano.
SAKURA Pigma Micron Fineliners (Royal Talens) on Fabiano paper.
Διαστάσεις / Dimensions (+frame) :
50X70 cm
Περιγραφή:
Ο Άδης την απήγαγε, γνωρίζοντας πως δεν θα επέλεγε μια ζωή στο σκοτάδι. Μαζί του γέννησε τον Ζαγρέα, τον Ευβουλέα και τον Σαβάζιο. Ο Πλούτωνας την πήρε στον κάτω κόσμο για την ομορφιά της. Η Θεά Δήμητρα όμως τη ζήτησε πίσω. Ο Άδης συμφώνησε να ανεβαίνει η Περσεφόνη έξι μήνες στον πάνω κόσμο και να κατεβαίνει τους επόμενους έξι στον κάτω. Έτσι τους μήνες που η Περσεφόνη είναι στον πάνω κόσμο η Θεά Δήμητρα χαιρόταν και υπήρχε καλοκαιρία, ενώ τους άλλους κακοκαιρία.
Ο μύθος της αρπαγής πρωτοεμφανίζεται στη Θεογονία του Ησιόδου. Ο Ομηρικός Ύμνος στη Δήμητρα είναι η σημαντικότερη πηγή μας: περιγράφει πως συνέβη η αρπαγή στο Νύσιον πεδίον, όταν η Κόρη μάζευε άνθη σε ένα λιβάδι με συντροφιά παρθένων, των Ωκεανιδών νυμφών, της Αθηνάς και της Άρτεμης. Και ενώ μάζευε ένα νάρκισσο, άνοιξε η γη, ξεπήδησε ο Άδης με το άρμα του και την άρπαξε. Οι κραυγές για βοήθεια δεν ακούστηκαν από κανένα, εκτός από την Εκάτη και τον Ήλιο. Ο Δίας ήταν μακριά.
Η Κόρη ταυτίζεται με τα δημητριακά και η απουσία της με τη φύλαξή τους στο υπέδαφος. Η απαγωγή της είναι η αλληγορία του κύκλου της ευφορίας της φύσης: η κάθοδος της Κόρης στον Κάτω κόσμο κάθε φθινόπωρο ταυτίζεται με την απουσία των καρπών, οι οποίοι αναφύονται την άνοιξη με την άνοδό της.
Επέλεξα το μαύρο χρώμα, ως συμβολικό του Άδη. Παντού μέσα στο έργο υπάρχει ο σπόρος, ως βασικό συστατικό και Αρχή της Νέας Ζωής. Συμβολικά σχήματα που παραπέμπουν συνειρμικά στο Αρχέγονο. Το έργο μου είναι γεμάτο με συμβολισμούς και σύμβολα.
Πέρα του "μαύρου" υπάρχει και άφθονο "λευκό" σε αρμονική συνύπαρξη, σύμβολο Ζωής, σύμβολο Φωτός.
Στο κέντρο ακριβώς απεικονίζεται αλληγορικά ο σπόρος του σιταριού με τομές και άπειρες διατομές που ο κάθε θεατής βλέπει αυτό που θέλει ο ίδιος να δει.
-
"Persephone - Sowing The Seeds Of Life", 2022
Persephone was titled Kore (Core) (the Maiden) as the goddess of spring's bounty. Once upon a time when she was playing in a flowery meadow with her Nymph companions, Kore was seized by Haides and carried off to the underworld as his bride. Her mother Demeter despaired at her disappearance and searched for her the throughout the world accompanied by the goddess Hekate (Hecate) bearing torches. When she learned that Zeus had conspired in her daughter's abduction she was furious and refused to let the earth fruit until Persephone was returned. Zeus consented, but because the girl had tasted the food of Haides--a handful of pomegranate seeds--she was forced to forever spend a part of the year with her husband in the underworld. Her annual return to the earth in spring was marked by the flowering of the meadows and the sudden growth of the new grain. Her return to the underworld in winter, conversely, saw the dying down of plants and the halting of growth.
In other myths, Persephone appears exclusively as the queen of the underworld, receiving the likes of Herakles and Orpheus at her court.
Persephone was usually depicted as a young goddess holding seeds of grain and a flaming torch. Sometimes she was shown in the company of her mother Demeter, and the hero Triptolemos, the teacher of agriculture. At other times she appears enthroned beside Haides.
I chose the "black" color, as a symbol of Hade's. Everywhere in my drawing there is the symbol of the "seed", as a basic ingredient and the beginning of New Life. Symbolic shapes that evoke associatively to the Primordial. My work is full of symbolism and symbols.
Beyond "black" there is plenty of "white" in harmonious coexistence, as the symbol of Life, a symbol of Light.
Right in the center is allegorically depicted the grain of wheat by incisions and infinite cross sections.
Each viewer sees what he wants to see.
-
"Perséphone - Semer les graines de la vie", 2022
Hadès l'a kidnappée, sachant qu'elle ne choisirait pas une vie dans le noir. Avec lui, elle a donné naissance à Zagreas, Evvouleas et Savazios. Pluton l'a emmenée aux enfers pour sa beauté. Mais la déesse Dimitra lui a demandé de revenir. Hadès a convenu que Perséphone monterait dans le monde supérieur pendant six mois et descendrait dans les six suivants. Ainsi, pendant les mois où Perséphone est dans le monde supérieur, la déesse Dimitra était heureuse et il y avait l'été, tandis que les autres étaient par mauvais temps.
Le mythe de l'enlèvement apparaît pour la première fois dans la Théogonie d'Hésiode. L'hymne homérique à Déméter est notre source la plus importante : il décrit comment l'enlèvement a eu lieu dans le champ de Nyssion, lorsque la Fille cueillait des fleurs dans un pré accompagnée de vierges, les nymphes océaniennes, Athéna et Artémis. Et pendant qu'il ramassait un narcisse, la terre s'ouvrit, Hadès sauta avec son char et l'arracha. Les appels à l'aide n'ont été entendus par personne sauf Hécate et le Soleil. Jupiter était loin.
La fille est identifiée aux céréales et son absence à leur stockage dans le sous-sol. Son enlèvement est l'allégorie du cycle de l'euphorie de la nature : la descente de la Vierge aux Enfers chaque automne s'identifie à l'absence des fruits, qui germent au printemps avec son ascension.
J'ai choisi la couleur "noire", comme symbole d'Hadès. Partout dans mon dessin, il y a le symbole de la "graine", comme ingrédient de base et début de la Nouvelle Vie. Des formes symboliques qui évoquent de manière associative le Primordial. Mon travail est plein de symbolisme et de symboles.
Au-delà du "noir", il y a beaucoup de "blanc" dans une coexistence harmonieuse, comme symbole de Vie et symbole de Lumière.
En plein centre est allégoriquement représenté le grain de blé par des incisions et des coupes transversales infinies.
Chaque spectateur voit ce qu'il veut voir.