"Memento mori", 2022
Υλικά:
Faber Castell νερομπογιές πάνω σε καμβά.
Διαστάσεις:
45 X 35 cm
Περιγραφή:
Memento Mori στα Λατινικά σημαίνει ότι το τέλος είναι αναπόφευκτο. Εδώ η κρυστάλλινη σφαίρα συμβολίζει την Ψυχή με την σκιά από κάτω να παίρνει την μορφή ενός καλοστρωμένου δρόμου που όμως έχει φτάσει πια στο τέλος του. Το Φως πάνω από το μικρό πηγάδι συμβολίζει την μετάβαση, το ανοιχτό παράθυρο, την "του δικαίου αίσθηση και αίσθημα" και το σκοτεινό πηγάδι, την αιώνια λήθη.
Αναδημοσιεύω από το δίκτυο, κάτι που "'έσκασε" στα μούτρα μου "τυχαία" αφού τελείωσα το έργο...
Sxeseis-kai-sunaisthimata
Όμορφη σκέψη!❤️
Στην κοιλιά μιας μητέρας υπήρχαν δύο παιδιά.
Ο ένας ρώτησε τον άλλον: "Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;"
Ο άλλος απάντησε: "Είναι ξεκάθαρο. Πρέπει να υπάρχει κάτι μετά τον τοκετό. Ίσως είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε για αυτό που έρχεται αργότερα".
"Ανοησίες", είπε ο πρώτος. "Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή;"
Ο δεύτερος είπε: "Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από αυτό. Ίσως μπορούμε να περπατήσουμε με τα πόδια και να τρώμε με το στόμα. Ίσως έχουμε άλλες αισθήσεις που δεν μπορούμε να καταλάβουμε τώρα".
Ο πρώτος συνεχίζει: "Αυτό είναι παράλογο. Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και τρως με το στόμα? Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος παρέχει τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ σύντομος. Η ζωή μετά τον τοκετό αποκλείεται".
Ο δεύτερος επέμεινε: "Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι και ίσως διαφορετικό από αυτό που είναι εδώ. Ίσως οι άνθρωποι δεν θα χρειάζονται πια αυτό το σωλήνα σώματος".
Ο πρώτος διαφώνησε: "Ανοησίες, και επιπλέον, αν υπάρχει πραγματικά ζωή μετά τον τοκετό, τότε γιατί κανείς δεν γύρισε ποτέ πίσω από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής και μετά τον τοκετό δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν θα μας βγάλει πουθενά".
"Λοιπόν, δεν ξέρω", είπε ο δεύτερος, "αλλά σίγουρα θα βρούμε τη μαμά και θα μας φροντίσει".
Ο πρώτος απάντησε: "Μαμά! Πιστεύεις πραγματικά στη μαμά; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μαμά είναι εδώ, τότε πού είναι τώρα;"
Ο δεύτερος είπε: "Είναι παντού γύρω μας. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέσα της. Γι' αυτήν ζούμε. Χωρίς αυτήν αυτός ο κόσμος δεν θα υπήρχε και δεν θα μπορούσε να υπάρχει".
Ο πρώτος είπε: "Καλά, δεν μπορώ να τη δω, οπότε λογικό είναι να μην υπάρχει."
Και ο δεύτερος απάντησε: "Μερικές φορές όταν σιωπάς, αν εστιάσεις στο να ακούσεις πραγματικά, μπορείς να παρατηρήσεις την παρουσία του και να ακούσεις τη φωνή του."
Έτσι εξήγησε ένας Ούγγρος συγγραφέας την ύπαρξη του Θεού!
-
"Memento mori", 2022
Materials:
Faber Castell watercolors on canvas
Dimensions:
45 X 35 cm
Description:
"Memento Mori" ( in Latin ) is an artistic or symbolic trope acting as a reminder of the inevitability of death.
Here the crystal ball symbolizes the Soul with the shadow underneath it, taking the form of a well-paved road that has, however, reached its end. The Light above the small well symbolizes the transition, the open window, the Heaven as the feeling of "Justice" and the dark well the eternal oblivion.
I would like to repost something from the net... something that "popped" in my face "accidentally", some hours after I finished this artwork...
Sxeseis-kai-sunaisthimata
A beautiful thought!❤️
Two (yet-to-be-born) children talk to each other in the womb of their mother...
One asked the other, "Do you believe in life after childbirth?"
The other replied: "It is clear. There must be something after childbirth. Perhaps we are here to prepare for what comes later."
"Nonsense," said the first. "There is no life after birth. What kind of life would that be?"
The second said, "I don't know, but there will be more light than this. Perhaps we can walk with our feet and eat with our mouths. Perhaps we have other senses that we cannot understand now."
The first continues: "This is absurd! Walking is impossible! .. and you eat with your mouth? Ridiculous! The umbilical cord provides food and everything we need. The umbilical cord is too short. Life after birth is out of the question."
The second insisted: "Well, I think there is something and maybe different than what is here. Maybe people won't need this body tube anymore."
The first disagreed: "Nonsense, and besides, if there really is life after birth, then why has no one ever returned from there? Childbirth is the end of life, and after birth, there is nothing but darkness, silence, and oblivion. It won't get us anywhere."
"Well, I don't know," said the second, "but we'll certainly find Mama and she'll take care of us."
The first replied, "Mommy! Do you really believe in Mommy? This is ridiculous. If Mommy is here, then where is she now?"
The second said: "She is all around us. We are surrounded by her. We are in her. For her, we live. Without her, this world would not exist and could not exist."
The first one said, "Well, I can't see her, so she probably doesn't exist."
And the second replied, "Sometimes when you are silent if you focus on really listening, you can notice his presence and hear his voice."
This is how a Hungarian writer explained the existence of God...
-
"Memento mori", 2022
Matériaux:
Faber Castell aquarelles sur toile
Dimensions:
45 X 35 cm
Description:
"Memento Mori" (en latin) est un trope artistique ou symbolique agissant comme un rappel de l'inévitabilité de la mort.
Voici la boule de cristal symbolise l'âme avec l'ombre en dessous, prenant la forme d'une route bien pavée qui a cependant atteint sa fin. La Lumière au-dessus du petit puits symbolise la transition, la fenêtre ouverte, le Ciel comme le sensation de la "Justice" et le puits sombre sont l'oubli éternel.
Je voudrais republier quelque chose du net... quelque chose qui m'a "surgi" au visage "accidentellement", quelques heures après avoir terminé cette peinture...
Sxeseis-kai-sunaisthimata
Une belle pensée! ❤️
Deux enfants (pas encore nés) se parlent dans le ventre de leur mère...
L'un a demandé à l'autre : « Croyez-vous en la vie après l'accouchement ?
L'autre répondit : "C'est clair. Il doit y avoir quelque chose après l'accouchement. Peut-être sommes-nous là pour nous préparer à ce qui viendra plus tard."
"Nonsense," dit le premier. « Il n'y a pas de vie après la naissance. Quel genre de vie serait-ce ?
Le second dit : « Je ne sais pas, mais il y aura plus de lumière que cela. Peut-être pouvons-nous marcher avec nos pieds et manger avec nos bouches. Peut-être avons-nous d'autres sens que nous ne pouvons pas comprendre maintenant.
Le premier continue : « C'est absurde ! Marcher est impossible ! .. et tu manges avec la bouche ? Ridicule ! Le cordon ombilical fournit la nourriture et tout ce dont nous avons besoin. Le cordon ombilical est trop court. "
Le second a insisté : "Eh bien, je pense qu'il y a quelque chose et peut-être différent de ce qui est ici. Peut-être que les gens n'auront plus besoin de ce tube corporel."
Le premier n'était pas d'accord : « C'est absurde, et d'ailleurs, s'il y a bien une vie après la naissance, alors pourquoi personne n'en est-il jamais revenu ? ne nous mènera nulle part."
"Eh bien, je ne sais pas," dit le second, "mais nous trouverons certainement maman et elle s'occupera de nous."
Le premier a répondu : "Maman ! Tu crois vraiment en Maman ? C'est ridicule. Si Maman est là, alors où est-elle maintenant ?"
La seconde disait : "Elle est tout autour de nous. Nous sommes entourés d'elle. Nous sommes en elle. Pour elle nous vivons. Sans elle ce monde n'existerait pas et ne pourrait pas exister."
Le premier a dit: "Eh bien, je ne peux pas la voir, donc elle n'existe probablement pas."
Et le second a répondu: "Parfois, lorsque vous êtes silencieux, si vous vous concentrez sur l'écoute, vous pouvez remarquer sa présence et entendre sa voix."
C'est ainsi qu'un écrivain hongrois a expliqué l'existence de Dieu...